sesli ve görüntülü izle.

Sevgili dostlar,
Sussan olmuyor, susmasan olmaz.
Dil dursa dostlar, tende canda durmaz.
Yazsan olmuyor, yazmasan olmaz.
Kaleme tedbir koma, tek durmaz…

Bu dizelerle başlamak istiyorum çünkü gördükçe isyan ediyorum.

Hiçbir siyasi ilkesi olmayan, dün başka, bugün başka konuşanları gördükçe susmak mümkün olmuyor.

Aziz Nesin’in Zübük romanındaki karakteri hatırlarsınız…

Menfaat neredeyse oraya koşan, dün söylediğini bugün inkâr eden, her devrin adamı olan bir figürdür.

Ne yazık ki, bu zihniyet bugün de siyasette varlığını sürdürüyor.

Düne kadar bir partiyi en ağır sözlerle eleştirip sonra o partinin kollarına atılanları gördükçe, insan sormadan edemiyor: Ne değişti?

Dün ettikleri sözlerden mi döndüler, yoksa sadece yeni bir siyasi fırsat mı yakaladılar?

Burada asıl mesele tek tek isimler değil, bu anlayışın siyasette hâlâ prim yapmasıdır.

Dün bir partiyi ihanetle suçlayanların, bugün o partinin içinde kendilerine yer bulması, siyasetin nasıl ilkesizleştiğinin en açık göstergesidir.

Ancak suç sadece yön değiştiren siyasetçilerde mi? Elbette değil.

Dün ağır hakaretlere maruz kalmış bir partinin, bu tür isimleri bugün bağrına basması, kendi seçmeninin aklıyla alay etmek değil midir?

İlke ve değerler üzerine kurulu olması gereken siyaset, günübirlik hesaplarla şekilleniyorsa, burada hepimizin düşünmesi gereken büyük bir sorun var demektir.

Aziz Nesin yaşasaydı, belki de Zübük 2yi yazmak zorunda kalırdı.

Ama gerek var mı?

Günümüz siyaseti zaten her gün yeni bir Zübük vakası sunuyor bize.

Analiz. Nejmettin Yıldırım