Sevgili dostlarım,
Yaşlandıkça sanırım biraz huysuzlaşıyorum.
Kafamda  kendi kendime konuşuyor, muhalif bir beyin ile savaşıyorum susmuyorda…
Sitemim yine kendime…

Ülke sorunlarını kendime sorun ediyorum,
Sanki ben çözecekmişim gibi dert ediniyorum.
Ama bu benim için hayra alamet değil.
“Görme, duyma, konuşma” diyorum kendime…
Değişen bir şey olmaz diyorum.
Ama olmuyor.

İstanbul artık yaşanacak bir şehir değil.

Bugün mecburi bir sebeple Anadolu Yakası’ndan Avrupa Yakası’na geçmek zorunda kaldım.

Yaşadığım manzara tam anlamıyla bir eziyetti.
Üç kişi maraton koşacak diye milyonlarca insan dört saat trafikte bekletildi.

Bir saatlik yol dört saate çıktı; yakıt boşa harcandı, zaman kayboldu, sinirler tükendi.
Üstelik ekonomik kriz ortasında milyonlarca liralık yakıt çöpe gitti.

Peki, karbon salınımı endişeniz?
Çevre bilinciniz, şehir planlamanız nerede?

Trafikte beklerken düşündüm…
Sözde “cumhuriyetle övünen millet” olarak trafikte bir gram ilerleyemezken, ahlaksızlıkta ise hızla dünyada üçüncü olmuşuz.

Bakın Japonya’ya…
İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra yerle bir oldular ama yeniden doğdular.
Ne kurtardı onları?
Ahlakları, tarih bilinçleri, dil ve yazı birliği.

Almanya da aynı yıkımı yaşadı; fakat onları kurtaran çalışkanlıkları, inovasyonları ve kaliteye verdikleri değer oldu.
Bugün hâlâ “Alman malı” dediğimizde akla güven gelir.

Biz hâlâ neyle uğraşıyoruz?
Bu ülkenin siyaseti insan için değil, rant için kurgulu.
Deprem kapıda, hâlâ hayalet binalar, imarsız yapılar ve mülkiyet sorunlarıyla dolu şehirler var.

Artık çok net görüyorum:
bizi bu hâle getiren dış güçler değil.
bizi bu hâle getiren içimizdeki hainlerin çokluğu.

Menfaati için susanlar, koltuk için eğilenler, hakikati görmezden gelenler…
Asıl ihanet içeride.

Vatanseverlik marş okumak, slogan atmak veya bayrak sallamakla olmaz.
Vatanseverlik icat etmektir.
Teknoloji üretmektir.
Ülkesi için Dünyada marka olmaktır.

Aslında bizden bir cacık olmadığını 

Bugün İstanbul trafiğinde gördüğüm.
manzara, aslında bütün ülkenin fotoğrafı:

Planlamadan uzak, vizyonsuz ve günübirlik düşünen bir yönetim anlayışı ,

insan için değil rant için siyaset.
Bu anlayış değişmedikçe, sadece İstanbul değil,

hiçbir şehir yaşanacak yer olmayacak.
Analiz. Nejmettin YILDIRIM